Unlu mu unlu, hem kose yazari hem figuran bir kalantor koseci abi demis ki "Dunyada kimse aptal miyim ki diye kendi kendine sormaz. Herkes pek bir sever kendi aklini. Olmaz da hadi yeni bastan akil dagitiliyor deseniz, yok abi ya bu iyi ben yine benimkini alayim der". Simdi bakmayin tirnak icine aldigima cunku mealen boyle. Basi tutuyordur da sonuna seslendirmeyi dayanamayip ben ekledim. Merak edenler yaziyi bulsun okusun, kasmayalim simdi.
Velakin bendeniz -farkimi farkedin diye yaziyorum-: Bu soruyu kendime gayet ciddi tarafindan sormus birisiyim. Mutad araliklarla saglamasini yaptigim soylenemez de hayatimin bir asamasinda "Hakkat ya yoksa aptal falan miyim ki" diye sormustum.
Bu durum 17-18 yas civarina, Bogazici Universitesinin Fen fakultesinde, gunlerimi asagilanarak gecirmeyi zevk edindigim bir yillik doneme rastlar. Ancak muhim olan bu duruma gelis surecinde es, dost, akraba, ogretmen kimi arasan topu tarafindan ekstra sisirilmis bir egoyu okul cantasina tek sermaye olarak tepmis olmamdir. Oysa garibim ben, duz lise mezunu, klasik matematik ve fenin ogretildigi son kusagin temsilcisi, ceneye kuvvet fakat fena halde tembel bir sahsiyettim. Dersanenin basindaki netlerimle bitisindekiler muhtemelen ayni yuzdelige dusuyordu. 12 senelik caliskan, akilli cocuk sermayesinin son kirintilarini yiyordum.
Universite sinavi akademik hayatin ve esasli bir universitenin beklentilerinin kenarindan bile gecmiyordu. Bir de bu nesneleri baska bir dilde ogrenecektim. Yahu felaket geliyorum diyormus da tribunler hala gaz veriyormus ya ben ona yaniyorum. Neyse genclik tabii ki... Ancak sagolsun B.U'nun affi yok evire cevire bana haddimi bildirdi. Babama caktirmadan Bogazicini ikinci defa bile kazandim ya, demek ki hint fakirinden beter olmusum o ara.
Butun bunlari niye yazdim. Bizim millet olarak karakterimizdir. Pek severiz gaz vermeyi ve de gaza gelmeyi. Dayanak falan da aramayiz. Bu durumun bazen vahim sonuclarini da dusunmeyiz. Ver gazi isterse Superman oldum diye millet kendini atsin bir yerden, bakmayiz bu tarafina...
Isin kotusu bu milli kultur halini aliyor, hatta gecer akce oluyor. Politikacisidan yazarina, bilim adamina, sporcusundan bildigin vatandasa gaza gelip kendini kaybetmek, kapasite falan bakmadan bodoslama gitmek moda su aralar. Bir sag duyulu tip de aradan numunelik cikip "Ya ne bu simdi, var mi boyle bir sey, kimi kandiriyoruz?" dese mumkunse onu da beter etmek, linc etmek de bir tane ver gazi kulturu alana yaninda bedava verildiginden standart uygulamaya dahil.
Hadi benim kisa tarihimin hatirlattigi, 12 senelik tesekkur takdirleri bozdur bozdur harca mantiginin dibe vurusu okuldan bir senede az daha atilip sey ustu oturmaksa, bu 10 da bir hesabiyla maazallah 700 kusur senelik imparatorluk tarihinden bozdurup bozdurup yemenin sonu neye tekabul eder... Iyisi mi ben hesap etmeyeyim.
Gaz vermeyi kessek de depoyu mu fullesek acaba?....
No comments:
Post a Comment