Su annelik zor zenaat... Sucluluk duygusu forever!... "Yahu ben bu velede 6 aylik degil 9 aylikken sebze corbasi vermeye baslasaydim hirt olmaz miydi ki?" "Acaba hamileyken yemedigim ispanaklar yuzunden mi kesirleri anlamiyor" "Ah ah biz de tutsaydik saati 100 dolarlik hocayi bizimki de kazanirdi universiteyi" Yazayim desem daha uzar da uzar.
Etraf ana babayi daha da bunalima sokan kitaplarla dolu. Oku oku, psikopata bagla.... Sonra saldir cocuga, sen sag ben selamet.
Aslinda baska bir bahis olsa "yarasi olan gocunur kardesim, vazifeni yapiyorsan niye bu sucluluk" diye girisirdim. Velakin mevzu ettigimiz meslek tabiati itibariyle hassaslik, pimpiriklilik ve sulugozluluk ihtiva ettigi ve de akildan cok duygu ve icguduye dayanarak eleman aldigi icin boyle bir denyoluk yapmiyorum.
Gozunu sevdigimin isinin hazirligi falan da yok. Var diyenin alnini karislarim. Tamamen on the job training.(tercume: hizmet ici egitim)
Tecrubeli annelerin tavsiyeleri de ilk cocukta , hele hele ilk gunlerde tamamen havada kaliyor.
Anacigimin felsefe aleminin nobelini hakeden makro ozetleri vardir. O bile I Ih hic bir ise yaramamisti. Sadece yillar sonra kadincagizin tum annelik fenomenini ozetledigini "vay beee" seklinde farketmistim.
Ne miydi o makro ozet? Cicegi burnunda anne olarak alisik olmadigim bir rutinin icinde ve beynimize modern dunyanin doldurdugu pedagojik bilmem neyler sayesinde "Anneee n'apicam beeen" diye hoynkurdugum bir anda annecim o makro ozetini en sevimli sesiyle soylemisti
" Seve seve buyutucen yavrum". Tabi ben bunu "sakin ol" kelimesiyle bir tutmustum o zaman ve o sihirli 10 derste anneligin ilk 3 ayinda yapilacaklar listesini beklemistim. Sunu bile demistim hatta "Ya ben yapmam gerekenleri(neyse ki onlar) yapmaya yetismekten cocugu sevecek zaman bulamiyorum ki!". Bahsettigim de bebegin yemesi, icmesi, temizligi, uykusu gibi islerdi, holding falan yonetmiyordum yan tarafta.
Her cesit kitabi okuyordum. Ise yaramadi diyemem. Daha cok elalemin cocuk yetistirmesine musallat olacagim zamanlarda yaramistir o ayri. Mesela cocuga hayir deyip sonra veled avazi ciktigi kadar aglayip elemanin gozunu dondurunce istedigini yapan anneleri bu derin bilgilerimle uyarmisimdir. Cocuklarina "agla, cirkefles o zaman istedigin olur" mesaji verdiklerini falan bikmadan anlatirim. Iki cocugumda da bu hususa dikkat ettigim icin kendimde kaynanalik yapma hakkini gorur ve firsati hic kacirmam evelalah.
Simdi dusunuyorum da muhtemelen bunun teorisini falan hic okumadan cocuklarini ve torunlarini bu sekilde buyutmustu anneannem ve dahi annem. Simdi aklin yolu bir diyeceksiniz ama o kadar basit degil. Senelerce yuzlerce kisilik sirketler yonetip, okuyup ufleyip sonra da ufacik bir veledin parmaginda vizir vizir donup ele gune malamat olanlar taniyorum ben.
"Ay sekerim simdi cocuklar daha kiymetli. Her sey onlar icin degil mi ama. Ondan ondan..." diyen cocuk merkezli aile muminlerine de hak vermiyorum. Taaa 40 yil evvel en cocuk merkezli aileydi bizimkisi ama bu, cocugun "hayat benim etrafimda donuyor len" diye hissedecegi sekilde degildi. Hayatin bizim etrafimizda dondugunu hissettigimde ben kazik kadar bir kadindim.
Bizim hissettigimiz sevildigimiz, onemsendigimizdi bir de guven.
Bu noktada kahramanim olan sahane kadinin baska bir makro ozetini de belirtmeden gecemeyecegim. Daha bir pratik annelige yonelik olarak sunu derdi: "Cocuk aglatilmaz (ama cocuk hele de bebeyken aglaar, oyle iletisim kurar ya hani bkz kitaplar) cocugun temel ihtiyaclarini onu aglatmadan -kendisinin daha veciz ifadesiyle" aglayip azmadan"- karsilayacaksin."
O zaman dedigini dinlediysem de aglamanin da cok problem olmayacagini dusundugum olmustu. Simdi aglamadan buyutulmus bir cocuk olarak temel ihtiyaclarim (calisinca maasimin odenmesi, esit muamele...vb) icin niye cazgirlik edemedigimi dusununce durumu daha iyi kavriyorum. Evet temel ihtiyaclar aglamadan karsilaninca iste o zaman bebegin aglamasi bir iletisim yolu olabiliyor. Cunku eminsin ac degil, uykusu yok, alti temiz bebegin sana bir sey anlatmaya calisiyor. Anacigimin demesiyle "iste o zaman cozebilirsin her aglamanin ne manaya geldigini, hepsinin tonu baskadir..."
Simdi elinde bilmem ne marka organik mamasiyla bebesine kati mama sunan, bebecik bizim kabul gunu tabagina el kol salladi diye agzina tavuk gogsunden yalatmamiza" ay onlardan vermesek" diye engel olarak kendini oz hakiki ana sanan vatandasin yaninda "Aaa kati mamaya gecen dunyadaki ilk bebek bak kizim gordun di mi" diyen ben mi kabahatliyim yoksa genetigi akil fikir genleriyle degistirilesi ana-baba okulu camiasi mi?....Baska sorum yok!
bayildim Esra ablacim! gercekten cok zor zanaat bu annelik ama cok güzel. yengemin "seve seve büyüteceksin" " aglayip azmasin" prensipleri harika! aglayip azmasin, sevildigini anlasin, geceleri de demek ki ihtiyaci var, dedik yatagimiza gelmesine izin verdik. asiri heyecanli rüyalar görüp, boks macindan cikmis gibi uyaninca sabahlari bunun baska caresi yok muydu acaba diyorum diyorum...
ReplyDeleteElif